Mascara lekt

Het dekbed:

donkergroene strepen

rood en wit, maar

zwart omlijnd

de kleuren grauw

Het knuffelbeest,

een aapje blauw

Met slappe armen,

benen en de staart

Heus wel zacht

Het spelletje met de vader

‘Apie’ onder de dekens
en dan

onverwacht tevoorschijn halen

Heen en weer springend

over de strepen

Gillen, lachen van plezier

Aapje houdt de wacht

Het kleine kamertje,

de muren wit

Tegenover de ingang
het raam

Zwart omlijnd

Kozijnen

In het licht van de nacht

Haar wimpers huilen

Als ze knippert

In een waas

Is alles zwart omlijnd

Haar mascara lekt

Over de dagen

Als ze lacht

Botsing van belangen

Vouwen van verlangen

Gestreepte overhemden

Ze bleven hangen

In de streken

Van de verzorging

Van de vrouwen

Van vriendschappelijke vrees

Gestreken glimlachen

Gingen voorbij

De plooien

Die niet weg te vegen waren

Of te denken

De gebrande plekken

En de gaten

Waren leeg,

Vergaan,

Vergeten.

Hun ogen botsten

Van verlangen

En tegengestelde belangen

Bleven besluiteloos

Hangen