maandag 24 februari 2014

Je adem en je stem

Ik zie het gebeuren 
Maar ik blijf ontkennen 
Want pas als ik het hardop zeg 
Is het zo 

Ik weet hoe je op je onderlip bijt, 
En onzeker in de hoogte kijkt 
Ik weet dat het dan niet lang meer duurt 
Voor je ogen zijn 
Vlakbij mij 
En je adem 
En je stem 

Ik weet hoe je eromheen praat 
Alsof ik het niet zou merken 
Dat je eigenlijk 
Iets anders zegt 

Ik weet hoe je bevestiging vraagt 
Op dingen die ik niet wil weten 
Ik weet hoe je probeert 
Mij te betrekken 
Bij wat mij niet aangaat 

Ik luister 
Omdat ik hoop 
Omdat het alles is wat ik kan 
Omdat ik niet anders kan 

Hard, harder, hardst 
Stil, stiller, stilst 
Zo hoor ik je 
En dan weer niet

5 opmerkingen:

  1. Fluistert ze...

    Want als je het maar zachtjes uitspreekt dan verdwijnt het misschien wel met de wind mee de leegte in. Misschien zeg je het zo zacht dat het er niet eens is. Of lijkt te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Maar oh! De wind, de wind! De wind gaat nooit de leegte in.

      Verwijderen
    2. De wind waait voorbij de leegte, maar de leegte zuigt. Een zwart gat. Alle woorden de ruimte in waar niets klinkt. Ai.

      Verwijderen