Ik zie het gebeuren
Maar ik blijf ontkennen
Want pas als ik het hardop zeg
Is het zo
Ik weet hoe je op je onderlip bijt,
En onzeker in de hoogte kijkt
Ik weet dat het dan niet lang meer duurt
Voor je ogen zijn
Vlakbij mij
En je adem
En je stem
Ik weet hoe je eromheen praat
Alsof ik het niet zou merken
Dat je eigenlijk
Iets anders zegt
Ik weet hoe je bevestiging vraagt
Op dingen die ik niet wil weten
Ik weet hoe je probeert
Mij te betrekken
Bij wat mij niet aangaat
Ik luister
Omdat ik hoop
Omdat het alles is wat ik kan
Omdat ik niet anders kan
Hard, harder, hardst
Stil, stiller, stilst
Zo hoor ik je
En dan weer niet
Mooiiiii
BeantwoordenVerwijderenKnappe omschrijving...
BeantwoordenVerwijderenFluistert ze...
BeantwoordenVerwijderenWant als je het maar zachtjes uitspreekt dan verdwijnt het misschien wel met de wind mee de leegte in. Misschien zeg je het zo zacht dat het er niet eens is. Of lijkt te zijn.
Maar oh! De wind, de wind! De wind gaat nooit de leegte in.
VerwijderenDe wind waait voorbij de leegte, maar de leegte zuigt. Een zwart gat. Alle woorden de ruimte in waar niets klinkt. Ai.
Verwijderen