maandag 22 december 2014

Trammelant

Hij was haar zon
en hij brandde
de maan
vol met kraters
haar lach
hield de wacht
tot de vloed en het eb
en het zand in de schep
kwam

Ze noemde hem trammelant
en ze was bedaard
bedaard tot in blij

en de wolken die dreven voorbij

1 opmerking: